நின்றதெல்லாம் நின்றபடி இருக்க
இந்த நிலா மட்டும்
என்கூட வரும் எனில்
இன்னும் நீள வேண்டும்
இந்த இரயில் பயணமும்
எனது இரவும்.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
எப்போதும் போலவே சந்திப்புக்கள் சத்தத்தோடும் பிரிவுகள் மௌனத்தோடும் அரங்கேறிப் போனது.
-
நாகரீகம் வளர்ந்தும் நாடோடி வாழ்க்கை வாழ்கிறான் மனிதன். வாழ்வை உணராத வரையில்!
1 comment:
மிக அருமையான கவிதை.
சிற்சில பொழுதே நிகழும் இயற்கையின் எண்ணற்ற பரிணாமங்கள், ரசிக்கும் இதயத்தை கொள்ளை கொள்ளும்.
மின்சாரம் இல்லா இரவுகளில் மட்டுமே தெரிகிறது, வான்வெளி எத்தனை அழகானதென்று!!!
நன்றி.
Post a Comment